Ben Abdullah Enes Kılıç, Abdullah Gül Üniversitesi Elektrik Elektronik Mühendisliği Hazırlık Sınıfı öğrencisiyim. Bu yazıda size kendi memleketim olan Yozgat'ta organize edilen ''Youth are talking about career and employment'' adlı projenin öncesi, projede yaşadıklarım ve bana kattıklarından bahsedeceğim.
Öncelikle üniversitede ilk yılım olduğundan dolayı bu zamana kadar yurtdışı veya yurtiçi herhangi bir projeye katılmadım lakin giden arkadaşlarımdan ve üniversitemdeki eğitmenlerden bu konuyla ilgili sürekli bilgiler alıyor, ne gibi tecrübeler edinilebileceği hakkında konuşuyorduk. Bir gün üniversitemde gençlik çalışanı olarak görev yapan Aytaç abi ile geçen bir sohbette Yozgat'ta bir projeye katılacağından bahsetti ve ben de Yozgat'lı olduğumu söylediğimde bu projeye katılmamı sağlayacak Halil Bey ile iletişime geçmemi tavsiye etti. Öncelikle böyle bir etkinlikte bulunmak çok istiyordum ama fazla bir bilgim olmadığı için biraz çekimserdim ama şunu anladım ki bazı şeyleri yaşamadan öğrenmek mümkün olmuyor.
Gerekli görüşmeler yapıldıktan sonra projeye katılmak için Sorgun'a gittim. İlk iş olarak katılımcıları havaalanından karşılamak için Ankara'ya doğru yola çıktık. Nasıl insanlarla karşılaşacağım veya o ana kadar öğrendiğim ingilizceyi etkili kullanabilceğim mi gibi teredütlerimle beraber geçirdiğim yolculuğumu, 18 yabancı katılımcıyı karşılayarak sıkıntı olmadan otele kadar gitmemizle bitirdim. Sıkıntı çıkmaması ve iletişim kurmada rahat olmam, özgüvenimi arttırmama yardımcı oldu. Proje boyunca katılımcılar, gerek kişisel ihtiyaçları gerekse diğer konularda ev sahibi ülkedeki katılımcılardan birisi olduğum için yardıma başvuracakları kişi olarak gördüler beni. Aynı zamanda eğitmenlerde eğitim sürecinde ve öncesinde elimden geldiğince teknik ihtiyaçların sağlanmasında yardımcı oldum. Açıkcası sorumluluk sahibi olmak beni fazlasıyla memnun ediyordu. Eğitimler ve eğlenceli etkinliklerle birlikte çok güzel bir hafta geçirdim. Ve doğrusu projenin son günü, insanlarla kurduğum bağlardan dolayı ayrılmak istemedim.
Projenin konusu kariyer ve istihdam olduğundan dolayı program boyunca 11 avrupa ülkesinden gelen katılımcılarla her ülkedeki mevcut sıkıntılardan ve ilerleyen günlere doğru ise işsizliği çözmek için yapılan organizasyonlardan ve kurulan kurumlardan bahsedildi. Program içinde yerel bölgeden gelen kurum sorumlularından sunumlar ve yapılan çalışmalar ile bilgi aldık. Oldukça yoğun geçen bir haftadan sonra katılımcılar tarafından gerek proje konusu gerekse diğer toplumsal konular hakkında birçok proje fikri gelişitirildi ve herkes için çok faydalı bir projeyi tamamladık.
Bu proje bana çok şey kattı. Öncelikle, ilk defa bu kadar çok farklı kültürden insanla, bu kadar uzun süre aynı ortamda bulunma fırsatıyla farklı kültürleri, dinleri, yaşam standartlarını ve görüşleri keşfetmeme sebep oldu. İlk uluslararası projeme kendi ülkemde katılma fırsatıyla, hem katılımcı hemde organizatör penceresinden projenin nasıl yorumlandığını gördüm. Ve de en önemli parçası olarak birbirinden değerli onlarca arkadaş ve değerli organizatörlerle tanışma fırsatı sundu.
Yazımı sonlandırırken, projedeki eğitmenler Aytaç Uzunlas ve Çağlar Yenilmez ve özellikle bu proje için emeğini esirgemeyen ve projeye katılmamı onaylayan Halil Uğuz'a teşekkür eder, sağlıcakla kalmanızı dilerim.
Abdullah Enes Kılıç
