Merhabalar,
Ben Onur GÜLTEKİN, Ulusal Ajans yararlanıcılarından biri olarak tecrübelerimden bahsetmek isterim. Ama öncelikle kendimi tanıtayım ilk atandığım yer olan Iğdır ilinde 2002'den bu yana, bir lisede İngilizce öğretmeni olarak görev yapmaktayım.
Ulusal ajans projeleri bilgilendirme toplantılarına birçok kez katılmış olmama ve yapılan projeleri takdirle izlememe karşın bu projelerde hiç yer almak nasip olmamıştı ta ki 2012 de İlimiz Milli Eğitim Müdürlüğünce hazırlanan bir comenius regio projesi'ne çalıştığım okul yerel ortak olarak kabul edilinceye kadar. Bu ortaklık sayesinde ben de Ulusal Ajans imkanlarıyla tanıştım. İlk başlarda gönülsüz adım atmış olsam da artık 10 yıllık öğretmenlik hayatımda yeni bir sayfa açılıyordu.
İl Milli Eğitim Müdürlüğünün hazırlamış olduğu bölgesel ortaklık projesi kapsamında ilimizden çeşitli okul müdürleri, öğretmenler ve yerel yöneticilerin de bulunduğu bir ekip belirlenen bir tarihte Polonya'da Slupsk şehrine ortaklarımız olan yerel otorite ve eğitim kuruluşlarıyla proje faaliyetlerini gerçekleştirmek üzere gidecektik, biletlerimiz alınmıştı. Herkes görevli pasaportuna başvurmuş ve gelmesini bekliyordu. Ancak benim pasaport başvurusunda sorun çıkmıştı çünkü çok eskiden bir pasaportum bulunmaktaydı ama kayıptı ve kayıp ilanı vermek, tekrar çıkarmak gibi yapılması gereken işlemler vardı. Eski pasaportum çıkmadan gri pasaporta başvuramıyordum. Kısacası, benim başvurum gecikti herkesin adresine pasaportları bir hafta öncesinde ulaşmıştı. Cumartesi öğlen yola çıkacaktık ve ben pasaportumu cumartesi sabahı alabildim ve planlandığı gibi 12 gibi çıktık yola.
13 kişiden oluşan ekibin macerası başlıyordu. Aktarmalı yolculuklar, kısa süreli otellerde konaklamalar, gece yarıları havaalanına doğru yola çıkmalar gibi zorlu görünse de eğlenceli ve hayatımızda rutin dışı sayılacak bir telaş bizi bekliyordu. Ayrıca uçağa ilk kez binecek olan arkadaşların yaşadığı heyecan yolculuk esnasında espri malzemesi oluşturuyordu ekip arasında. Çoğumuz için ilk yurt dışı deneyimi başlamıştı ve benim için de önceleri gönülsüz başlayan hareketlilik, sürprizlere açık yeni yolculuğa doğru bir heyecana dönüşüyordu, herkesin yaşadığı heyecanı ben de paylaşıyordum.
Polonya'ya olan yolculuğumuz Berlin üzerinden devam etti ve planımızda dönüşte bir gece de Berlin de kalmak da vardı. Ekibimizden bir öğretmenin Türk dostu Alman bir arkadaşının evinde kalacaktık ve dolayısıyla bir akşamı da Berlin'i gezmeye ayıracaktık. Böylece ilk yurtdışı tecrübemize iki ülkenin iki şehrini görme şansını da dahil edecektik. Bizi Berlin'de karşılayan Polonyalı ortaklarımız arabalarla Polonya'ya bizi kalacağımız otele götürdüler. Gecenin yarısı varmıştık Polonya'ya ve sabah erkenden programımız başlıyordu. Resmi kurum ziyaretleri, atölye çalışmaları ve kısa gezinti etkinliklerini içeren yoğun 4 günlük programımızı sağ salim sonlandırdık. Ekibimizi çok iyi ağırlayan Polonyalı ortaklarımız üzerimize vefa borcu yükleyerek bizleri uğurladılar. Biz de onların ziyaretinde kendilerini elimizden geldiğince iyi ağırlamaya gayret ederek üzerimize düşeni yaptık. Birbirini takip eden hareketliliklerden sonra ilişkilerimiz proje yürüten iki kurum personelinden ziyade aile gibi olmuştuk. Ülke ziyaretlerinde gündüzleri proje faaliyetlerini gerçekleştirirken akşamları ev sahibi olanlar misafirleri evlerinde ağırlıyorlardı ve bizler onları hayatımıza dahil ediyor onlar da ailelerini bizlerle tanıştırıyorlardı. Günlük yaşantılarımızı birbirimize açıyorduk. Birbirimizin kültürlerini kısıtlı zamanlarda da olsa çok yakından tanıma şansı bulduk. Dolu geçen programlarımız sonucunda unutulmaz hatıralar edindik.
Bu proje kapsamında yaptığımız her türlü etkinlik her türlü etkileşim ve her türlü yaşantı bireyler üzerinde gerçekten olumlu izler bıraktı. Bundan sonra bu işlerle gönüllü olarak uğraşmaya başladım. Bu proje esnasında ziyaret ettiğimiz okullardan tanıştığımız öğretmen arkadaşlarla yeni okul ortaklıklarının tohumları atıldı. Proje daha bitmeden ekibimizden bir öğretmen kendi okulu için bir ortaklık projesi için bağlantı kurdu ve proje başvurusunda bulundu ve proje kabul edildi. Öğretmen arkadaşımız ilk defa bir projeye katılıyordu ve takip eden sene kendisi okulu adına bir projeye adım atmıştı. Proje yeni projelere gebe oluyordu ayrıca ortağımızla kurduğumuz sağlam işbirliği İl Milli Eğitim Müdürlüğünün gelecekte başka projelere de birlikte imza atılabileceği motivasyonunu sağlıyordu böylece proje sürdürülebilirliğini ve yaygınlaştırma fonksiyonunu yerine getiriyordu. Aynı heyecanı kendi okulu öğrencileri ve öğretmen arkadaşlarına yaşatma imkanı buldu.
Bu ve benzeri unsurları göz önünde bulundurursak, genç meslektaşlarım ve özellikle yurdumuzun sosyal imkanları kısıtlı olan illerinde görev yapan öğretmenlerimizi hem kendilerine hem kurumlarına hem de öğrencilerine daha faydalı olabilmeleri için Ulusal Ajans imkanlarını tanımaya ve yararlanıcı olmaya davet ediyorum. Hayatlarındaki rutinlerinden çıkmak, yaşamlarına renk katmak ve zamanlarını en iyi şekilde değerlendirmek isterlerse Ulusal Ajans faaliyetlerini takip etmeleri yeterli olacaktır. Bu arada benim bu projeye katılmama vesile olan ilimiz müdürlüğünde bir ay öncesine kadar şube müdürü, proje koordinatörü ve sorumlusu olarak çalışan Abdulselam TALUK'a teşekkürleri borç bilirim. Sayesinde Ulusal Ajans imkanlarını bizzat kendim yararlanarak ve yaşayarak öğrenmiş oldum. Umarım ben de birilerine ilham kaynağı olup projelerden aktif yararlanmaya başlamalarına vesile olurum.
